klecić — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ndk VIIb klecićcę, klecićci, kleć, klecićcony {{/stl 8}}– sklecić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} budować coś z pośpiechem, z lichych, tanich materiałów,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
klecić — ndk VIa, klecićcę, klecićcisz, kleć, klecićcił, klecićcony «budować coś pospiesznie, nieudolnie, byle jak» Klecił naprędce skrzynkę na narzędzia. przen. «tworzyć, układać z trudem, nieudolnie» Klecić wiersze … Słownik języka polskiego
Клечиков — Клечиков фамилия польского происхождения, образована от польского глагола польск. klecić «мастерить» (клечик мастер). Тот же корень лежит в основе фамилий Клечковский, Клечковскийте. Фамилия распространена в Брянской области, на… … Википедия
klecenie — n I rzecz. od klecić … Słownik języka polskiego
podanko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, lm D. podankonek {{/stl 8}}{{stl 7}} lekceważąco o podaniu (piśmie zawierającym określoną prośbę) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Klecić podanko. Wystarczy, że przyniesiesz do nas podanko, a o resztę się nie martw. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sklecić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}klecić{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nie umieć powiedzieć [sklecić] trzech słów {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
